05 فروردین 1400
ماه شعبان و تنگی وقت انسان
ای دل ار عشرت امروز به فردا فکنی
مایه نقد بقا را که ضمان خواهد شد
ماه شعبان منه از دست قدح کاین خورشید
از نظر تا شب عید رمضان خواهد شد
گل عزیز است غنیمت شمریدش صحبت
که به باغ آمد از این راه و از آن خواهد شد.
اعمال صحیح واجبات زمانی درست و مقبول است که بی ریا و برای رضای حق و خلق باشد و آن زمانی امکان دارد که انسان عاشق و ضمیرش عاری از ریا و تزویر باشد.
فکر می کنم ، حضرت حافظ زاده ی نیمه ی شعبان را به خورشید پس از ابر تشبیه کرده اند، توصیه ایشان این است که: از این قدح شراب یا نور ایزدی در همه عمر خود کمال بهره را ببر .