دعاى حضرت سجاد (ع) در وداع ماه رمضان آمده است: «أَللَّهُمَّ اجُرْنا عَلى‏ ما أَصابَنا فيهِ مِنَ التَّفْريطِ»؛ خدايا! تو حتى بر كوتاهى‏ها و زياده‏رَوى‏هاى ما پاداش بده.

شب‏هاى ماه رمضان در دعاى افتتاح مى‏خوانيم: «مُدِلًاّ عَلَيْكَ فِى ما قَصَدْتُ فِيهِ الَيْكَ فَانْ أَبْطَأَ عَنِّى عَتَبْتُ بِجَهْلى عَلَيْكَ»؛ من ادلال دارم. ناز دارم.
اگر دير به من بدهد، عتاب و سرزنش مى‏كنم، در حالى كه: «وَ لَعَلَّ الَّذى أَبْطَأَ عَنِّى هُوَ خَيْرٌ لِى»؛ شايد آن كندى‏ها يا دير دادن‏ها به خاطر اين است كه من ظرفى و ظرافتى پيدا كنم. پاك شوم و نعمت‏ها را آلوده نكنم.
«الهى لَمْ أَرَ مَوْلىً كَريماً أَصْبَرَ عَلى‏ عَبْدٍ لَئِيمٍ مِنْكَ عَلَىَّ»؛ خدايا! من با همه كورى‏ام، مولايى شكيباتر و صبورتر از تو بر خودم كه بنده‏اى ناشكيبا و پست هستم، نديدم. تو بر من شكيبايى دارى و تو بر من صبر مى‏كنى.

التماس دعا