دکتر سعيد توسي: از مخالفان تخصص‌گرايي مطلق در فعاليت‌هاي پژوهشياسن. معتقد است با اين کار بسياري چشم‌اندازها از پيش‌روي پژوهشگر حذف مي‌شود. مي‌گويد: با پيداييِ گروش به تخصص، همزمان با پيدايش دانش نو در جهان، پنجره چندلاخه‌ فراخ به سوي انواع دانش بسته شد و فقط يک روزن کوچک در چشم‌انداز محقق باز ماند تا به بهاي پوشيده‌ماندن امور ديگر، تخصصي‌شدن امور، محقق شود.‏ اين استاد دانشگاه مي‌افزايد: زياده‌روي در تخصص‌گرايي، خود را در يک غار محبوس‌کردن است